24.11.2012

Estragon (Artemisia dracunculus L.), inaczej zwany bylicą estragonem, to po łacinie mały smok. Stąd estragon nazywany był smoczym zielem, gdyż wierzono, że leczy ukąszenia jadowitych zwierząt. Estragon został sprowadzony z Azji Środkowej do Europy w czasie wojen krzyżowych.

 

Obecnie najpopularniejsze są dwie odmiany estragonu: łagodniejsza francuska oraz rosyjska o gorszym smaku, ale odporna na wahania temperatur. Odmiana rosyjska im dłużej rośnie w tym samym miejscu, tym jej zapach jest lepszy natomiast odmianę francuską należy dzielić i przesadzać co trzeci rok, w celu zachowania właściwości. W klimacie umiarkowanym jedynie ten rosyjski estragon wytwarza nasiona. Roślina ta może też rosnąć w mieszkaniu, ale trzeba ją przycinać aby się ładnie rozkrzewiła.

 

Estragon jest niedoceniany, a zasługuje na uznanie. Jest bogaty w jod, sole mineralne oraz witaminy A i C. Zawiera też wiele aktywnych związków dzięki którym wykazuje słabe działanie przeciwzapalne, antyseptyczne (olejek lotny) i przeciwskurczowe.

Zaparzone liście mają działanie pobudzające oraz ogólnie tonizujące, poprawiają apetyt i trawienie. Używane są też czasem jako lek przeciwszkorbutowy. Korzeń może być pomocny przy bólu zęba.

Estragon poprawia smak potraw niesłonych i dlatego może być stosowany przy diecie bezsolnej.

Korzystne jest połączenie liści estragonu z trybulą i pietruszką.

Frances Mayes w książce „Bella Toskania” pisze, że średniowieczni pielgrzymi idący do Ziemi Świętej wkładali sobie gałązki estragonu do butów aby ich stopy były energiczne i sprężyste.

 

Liście estragonu zbiera się w razie potrzeby, przy czym główny zbiór przeprowadza się latem, ścinając łodygi 7-10 cm nad ziemią, a jesienią następny. Suszyć należy szybko w temperaturze 25 st. C. Przechowywać trzeba w szczelnych naczyniach w celu zachowania aromatu. Zapach świeżego ziela jest bardzo słaby, natomiast po wysuszeniu staje się mocniejszy.

 

Estragon jest jednym z nielicznych ziół, które można dodawać do gotujących się potraw. Można go też zaparzać w oleju. Estragonu można używać do zaprawiania musztardy oraz octu używanego do sporządzania sosów Bearnaise, tatarskiego lub holenderskiego. Można też dodawać liście estragonu do awokado, majonezu, zup, ryb, kurczaków, sałatek, pomidorów, dań z jajek, steków i podgardla. Dodatek estragonu nadaje jędrność i aromat ogórkom kiszonym oraz kapuście kiszonej.

 

 

Źródła:

1) L. Bremness „Wielka księga ziół”, „Wiedza i Życie”,

2) D. Tyszyńska-Kownacka „Zioła na działce i w ogródku przydomowym”, Wydawnictwo „Watra”,

3) „Ziołolecznictwo: poradnik dla lekarzy” pod red. A. Ożarowskiego, PZWL.