Była u nas w domu tajemnicza metalowa foremka na drucie. Mama nigdy jej nie używała, więc myślałam sobie, że to pewnie po babci. Plątało się to to na drucie, a ja szukając czegoś, natykałam się na ten drut, aż kiedyś, w czasie wielkich porządków po remocie, wyrzuciłam to bezużyteczne coś. Po kilku latach obejrzałam któryś odcinek „Boso przez świat”. W tym odcinku Wojciech Cejrowski pokazał faceta smażącego na ulicy południowoamerykańskiego miasta dziwne ciasteczka za pomocą… mojej wyrzuconej foremki. Zanurzał ją w cieście, wkładał do tłuszczu, a dzieci w zachwycie kupowały te szybkie ciasteczka. Oświeciło mnie i zrobiło mi się szkoda wyrzuconej foremki. Przy okazji kupiłam sobie foremkę na drucie. W zestawie były nawet 3 foremki – na bogato. Zrobiłam raz ciasteczka, ucieszyłam się, że wiem i mogę, włożyłam do szuflady i zapomniałam, aż na blogu mniam-mniam.com.pl zobaczyłam przepis na rozetki. Znowu się ucieszyłam, bo zdążyłam już zgubić karteczkę z przepisem, która była przy foremkach. I proszę, oto przepis i ile radości! Jeśli ktoś ma foremkę na drucie, to może znowu sobie o niej przypomni.

Rozetki

1 szklanka mąki

1 jajko

szczypta soli

1 łyżeczka cukru waniliowego

3/4 szklanki wody

1 i 1/2 łyżki śmietany

tłuszcz do smażenia

cukier puder do posypania

Wszystkie składniki zmiksować. W rondelku rozgrzać tłuszcz.

Foremkę wkładać na chwilę do gorącego tłuszczu, gorącą osączyć i zanurzać w cieście na około 5 sekund, ale tylko do górnej krawędzi, gdyż inaczej trudno będzie zdjąć ciastko. Foremkę z ciastem zanurzać w tłuszczu i lekkim ruchem unosić – ciastko powinno spaść, a gdyby nie chciało, trzeba mu pomóc widelcem lub patyczkiem do szaszłyków. Smażyć dosyć krótko na średnim ogniu – chodzi o to, by ciasto nie było surowe. Zbyt długo smażone ciasteczka stają się twarde.

Gotowe ciasteczka wykładać na ręcznik papierowy, by osączyć z tłuszczu. Posypywać cukrem pudrem.