22.09.2012
Ocet jabłkowy, dawniej zwany cydrem, zawiera w swoim składzie, m. in. kwas jabłkowy. Kwas ten, w połączeniu z zasadami i substancjami mineralnymi, tworzy glikogen. Glikogen polepsza stan naczyń krwionośnych, sprzyja tworzeniu się czerwonych krwinek, pozwala uregulować cykl menstruacyjny. Ocet jabłkowy zawiera także wyjątkowo dużo potasu, koniecznego do poprawy pamięci, trawienia, stanu skóry, wzmocnienia zębów, uniknięcia skurczów, dolegliwości reumatycznych oraz wyciszenia układu nerwowego i uregulowania pracy hormonów. Sprzyja też zatrzymaniu w organizmie wapnia, żelaza, magnezu, chloru, siarki, fluoru, krzemu i innych mikro- i makroelementów.
W celu uodpornienia na infekcje i utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie dr Górnicka zaleca profilaktycznie zażywać ocet jabłkowy 2 razy dziennie 2-4 łyżeczki wymieszany z 2 łyżeczkami miodu na pół szklanki przegotowanej wody. Picie takiego roztworu radzi też przy bezsenności i anginie (do picia oraz płukania gardła).
Okłady z octu jabłkowego łagodzą ukąszenia owadów, zwichnięcia, kurcze, bóle głowy oraz wszelkie zmiany skórne.
Słaby roztwór octu jabłkowego wskazany jest do płukania włosów po myciu, w celu ich wzmocnienia i usunięcia resztek szamponu oraz jako tonik do przecierania skóry po kąpieli.
Ocet jabłkowy jest bardzo zdrowym zamiennikiem w potrawach octu winnego i octu spirytusowego, gdyż zawarty w nich kwas octowy niszczy czerwone krwinki, powoduje anemię, zakłóca procesy trawienne i zaburza proces prawidłowego przyswajania pokarmu. Ponadto powoduje m. in. marskość wątroby i owrzodzenie jelita grubego.
Należy zaznaczyć, że przy wszystkich swoich dobroczynnych właściwościach ocet jabłkowy (tak jak każdy inny ocet) nie jest wskazany dla wrzodowców i osób mających problemy z wątrobą.
Ocet jabłkowy ma tak wszechstronne działanie, że polecam książki dr Tombaka i dr Górnickiej, w celu zapoznania się ze wszystkimi możliwościami jego wykorzystania dla zdrowia i urody.
Ocet jabłkowy
0,8 kg ekologicznych jabłek
1 l przegotowanej ciepłej wody
4 łyżki cukru trzcinowego lub 3 łyżki miodu + 1 łyżka cukru
Jabłka oczyścić z części obitych lub robaczywych, przekręcić w całości przez maszynkę (można też wziąć same skórki + gniazda nasienne) i włożyć do kamionkowego naczynia lub słoja. Cukier lub miód z cukrem rozpuścić w wodzie i zalać owoce. Naczynie obwiązać płótnem lub gęstą gazą i postawić w ciemnym, ciepłym miejscu (temp. ok. 20 st. C) na 4-6 tygodni (ocet robiony z samym cukrem będzie gotowy szybciej niż z miodem). Codziennie wymieszać drewnianą lub szklaną łyżką. Gdy zawartość naczynia zjaśnieje, ocet jest gotowy. Wówczas należy go przefiltrować aby usunąć przefermentowane resztki, zlać do większej butelki, zakorkować. Ocet należy przechowywać w ciemnym miejscu.
Przeważnie nie udaje się idealnie przefiltrować octu, dlatego po jakimś czasie, gdy w butelce na dnie zbierze się osad – przelać delikatnie sklarowany płyn do mniejszych butelek. Część z osadem można zużyć na bieżąco, ale do dłuższego przechowywania lepszy jest czysty ocet, który już nie fermentuje.