Jak tak patrzę na nowe części miast to architektura się uwsteczniła. Te proste blokowiska albo beton + szkło nijak się mają do starych, pięknych kamieniczek. A ponieważ lubię oglądać stare miasta i kamienice, więc z przyjemnością jeżdżę do Kalisza, Wrocławia czy Krakowa, żeby sobie pochodzić po ich starych częściach i nacieszyć panującą tam atmosferą.

Przepis na tę zupę dostałam kiedyś właśnie w Krakowie na Kazimierzu. W hotelu „Eden” dwie siostry karmiły nas po prostu fantastycznie. Zatrzymaliśmy się tam przypadkiem, bo akurat były wolne miejsca, ale okazało się to kulinarnym zrządzeniem losu.

Zupa jest wspaniała i aromatyczna. Warto ją zrobić dopóki jeszcze trwa sezon paprykowo-pomidorowy.

Zupa z pieczonej papryki z bryndzą

1,5 kg papryki

1 główka czosnku, obrana

3 łodygi selera naciowego

4 pomidory

50 g masła

2 l bulionu warzywnego

sól, pieprz, cukier

drobno posiekane zioła: lubczyk, natka pietruszki i troszkę bazylii

oliwa

na „bryndzę”:

ok. 1/2 kostki sera śmietankowego tłustego

1 średni oscypek

1/2 pora

1 ząbek czosnku

śmietana

pieprz

Pomidory sparzyć, obrać ze skórki i pokroić na ćwiartki.

Papryki umyć, przeciąć na pół, oczyścić z pestek.

Warzywa ułożyć w żaroodpornym naczyniu, skropić oliwą, włożyć do piekarnika i piec w temp. 175º C, aż się zarumienią.

W rondelku rozpuścić 50 g masła, wrzucić pieczone warzywa i lekko je przysmażyć, by jeszcze intensywniej wydobyć smak, zalać 2 l wywaru warzywnego i gotować ok. 10 minut. Przyprawić solą, pieprzem i cukrem. Zmiksować blenderem, zabielić śmietanką, dodać zioła (lubczyk, natkę i troszkę bazylii).

Przygotowanie „bryndzy”

ser, oscypek, por i czosnek zmiksować w blenderze. Dodać troszkę śmietany i pieprz (soli nie dodawać, bo oscypek jest słony).

Do zupy na talerzu dołożyć „łezkę” z dużej łyżki kuchennej.

Wpis z 12.10.2017 r.