Pogoda jest tak okropna, że nawet psy nie chcą zbyt długo przebywać poza domem. Najlepsze są więc zajęcia świetlicowe, a przy kuchni najcieplej. Wypróbowałam przepis na faworki ze Słodkiego Bloga (odrobinkę zmieniłam technikę, bo zawsze dodaję spirytus na końcu) i wyszły świetne – jak kruchutkie poduszki powietrzne i to bez bicia wałkiem. Zrobiłam z połowy składników, a i tak wyszły mi dwa talerze. Zostały jeszcze na drugi dzień (niczym nie przykryte) i były tak samo pyszne.

Faworki

500 g mąki pszennej

4 żółtka

ok. 200 g śmietanki 30%

1 łyżka spirytusu

olej do smażenia

Mąkę wsypać do miski, dodać żółtka, stopniowo śmietankę, by uzyskać miękkie ciasto i wyrabiać je ok. 10 minut. Następnie dodać spirytus i znowu wyrobić ciasto. Przykryć miskę folią lub ściereczką i odstawić na 30 minut, by ciasto odpoczęło.

Podzielić ciasto na 4 części i 3 włożyć do miski i przykryć folią, a 1 część rozwałkować na bardzo cienki placek na blacie lekko posypanym mąką (powinien prześwitywać wzór na blacie).

Za pomocą radełka pokroić rozwałkowane ciasto na paski o szerokości ok. 2,5 cm, a następnie każdy pasek podzielić wzdłuż na 2-3 części o pożądanej długości. Pośrodku każdego paseczka wyciąć otwór i przełożyć przez niego kawałek ciasta, by uzyskać kształt faworka.

W garnku rozgrzać olej do temp. 175 st. C (olej nie może być zbyt gorący, by faworki się nie przypaliły) i smażyć po 3-4 faworki z obu stron do uzyskania lekko złotego koloru.

Faworki wykładać na ręcznik papierowy, by pozbyć się nadmiaru tłuszczu. Gotowe posypać cukrem pudrem.

02.02.2013

Zbliża się koniec karnawału i tłusty czwartek. Skąd się wziął w naszym kalendarzu świąt? Według legendy przytoczonej przez Józefa Szczypkę w „Kalendarzu polskim” dawno, dawno temu żył w Krakowie burmistrz Comber. Burmistrz był znienawidzony przez lud, gdyż znęcał się nad nim, a szczególnie nad przekupkami i ogrodnikami. Karał ich za najmniejsze nawet przewinienia, więził w lochu, ścigał grzywnami. Burmistrz wyzionął ducha w czwartek, a ludzie tak się ucieszyli, że uczcili to zdarzenie tańcami, śpiewami i ucztowaniem. Krzyczano: „Zdechł Comber!”. Od tego czasu tłusty czwartek obchodzony jest przed Środą Popielcową. Należy w tym dniu zjeść pączka lub faworka, bo jeśli się tego nie zrobi, nie będzie się darzyło przez cały rok.

Koleżanka podała mi bardzo dobry przepis na faworki, który przekazuję.

Faworki

1/4 kg mąki pszennej + mąka do podsypywania,

3 żółtka,

1/3 szklanki gęstej śmietany (lub więcej, jeśli potrzeba),

1 łyżka octu (ja wzięłam jabłkowy),

szczypta soli,

1 łyżeczka masła,

1 płaska łyżeczka cukru pudru,

smalec lub olej do smażenia, cukier puder do posypania faworków.

Ciasto z w/w składników wyrobić dzień wcześniej, trochę je potłuc wałkiem żeby dostało się powietrze, zakryć szczelnie i włożyć do lodówki. Następnego dnia ciasto cieniutko rozwałkować, podsypując mąką i pokroić radełkiem na prostokąty. W każdym prostokącie wykroić niedużą podłużną dziurkę i przełożyć ciasto aby powstał faworek. Smażyć w  głębokim tłuszczu na średnim ogniu żeby faworki się nie przypaliły i nabrały bąbelków, przekładać na talerz wyłożony ręcznikami papierowymi, a jak ostygną – posypywać cukrem pudrem.